Verbinding.
Dat willen we allemaal.
Regelmatig spreek ik stellen waarvan de één hoogbegaafd is en de ander niet.
Dat kan prima gaan, en soms gaat het dat niet.

Het begrijpen of in elk geval na wat context en psycho-educatie beginnen te begrijpen van de ander in bijvoorbeeld diens hoogsensitiviteit of in de kritische geest, is heel prettig, maar de diepte in de verbinding echt ervaren die de hoogbegaafde kan en wil ervaren, is a whole other chapter.

Als die diepte niet goed samen bereikt kan worden, geeft dat een gevoel van eenzaamheid.
De niet hoogbegaafde partner doet niks verkeerd, sterker nog: doet vaak de uiterste best, maar geraakt alsnog niet daar helemaal onderin, waar nog van alles verlangt naar aandacht.

Wel willen en niet kunnen. Dat is de realiteit.
Vrees niet, er is goed nieuws als dit over jouw relatie gaat.
Blijf je best doen om elkaar te verstaan en behoeftes te delen.
Het is enorm veel waard als je partner wel graag wil verbinden, ook al kan hij/zij dat misschien niet op volle diepte.

Wat doe je dan met dat diepere verlangen naar dat oercontact waarin jij helemaal samen kunt zijn en daar aangeraakt kunt worden?

Reik uit naar vrienden en/of vriendinnen die mee kunnen reizen tot in de diepte en tot aan je piek en voel wat dat voor je doet.
Je hoeft niet alles uit je liefdesrelatie te halen.

Als jij mij kunt zien en ervaren, zonder oordeel en ik jou, dan kan ik aankomen.
Om daarna weer te gaan.