‘Ik ben nog gehecht aan het onkruid in mijn tuin!’
Serieus.
Ik fiets totdat de wielen ervan af roesten. Dat is namelijk mijn fiets en die ben ik trouw.
Ik rijd in een 20 jaar oude auto die ik elke dag bedank. Waar ik oprecht van hou!
Moet er niet aan denken mijn trouwe huis ooit te verruilen.
Met mijn katten heb ik de afspraak dat ze 110 worden.
Zodra je in mijn hart zit, kom je er eigenlijk niet meer uit.
Hoogbegaafden en hun diepe hechting. Aan mensen, dieren, huizen, hun omgeving.
Dat verloopt even anders dan bij de meeste mensen.
Hoe zit dat dan precies?
Als hoogbegaafde verwerk je zintuiglijke en emotionele prikkels anders. Dieper, uitgebreider, sneller.
⭐️ Dat betekent dat je meer details opmerkt zoals geuren, geluiden, blikken, intonatie, sfeer.
⭐️ Je legt sneller verbanden (bv. tussen iemand nu en een herinnering van jaren geleden)
⭐️ Je voelt gevoelens van anderen vaak direct en scherp aan.
Dit zorgt ervoor dat de indruk die iets of iemand, mens of dier, op je maakt, sterker in je emotie en in jouw geheugen verankerd raakt.
Je hebt vast weleens gehoord van de overexcitabilities (OE) van Dabrowski (if not, check mijn highlight erover).
Twee daarvan spelen ook een rol in die diepe hechting.
⭐️ De emotionele OE zorgt voor veel intense gevoelens, sterke empathie, diepe vreugde, maar ook diep verdriet.
⭐️ De verbeeldende OE zorgt voor rijke innerlijke belevingen waardoor herinneringen en relaties levendig blijven.
De hechting aan een persoon, dier of plek is dan niet ‘gewoon leuk’, maar voelt existentieel belangrijk.
⭐️ Hoogbegaafden geven vaak diepe betekenis aan ervaringen.
Een plek is niet gewoon een locatie, maar een bron van herinneringen, verhalen, geuren, geluiden.
Een huisdier is niet je maatje, maar een vriend waarmee je zonder woorden communiceert.
En een persoon is niet alleen een vriend, maar iemand die wezenlijk onderdeel is van jouw identiteit.
Veel hoogbegaafden ervaren relaties met mensen, dieren en plekken (in mijn geval vaak ook nog spullen) niet als vluchtig.
Je diepe geheugen en je emotionele intensiteit zorgen voor lange emotionele draden waarmee je jezelf met dat alles verweeft.
Zelfs als die persoon, dier of plek fysiek verdwenen is, blijft die diepe hechting in jouw innerlijke wereld intact. Soms levenslang.
Zo werkt dat dus.
Ik ben niet raar.
Ik ben gewoon hoogbegaafd.